موتور رضا عطاران «روشن» می‌شود
تاریخ انتشار: ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۴۳۹۹۴
به گزارش همشهری آنلاین، به هر تقدیر، مدیر جدید باید راهی برای کنارآمدن با آنچه به او ارث رسیده بیابد و شیوه‌ای مناسب و کارآمد، مطابق سیاست‌هایش در مواجهه با یادگار دوران گذشته در پیش بگیرد.
تیم سازمان سینمایی دولت سیزدهم هم، علاوه بر تمام رویه‌های قانونی و عرفی و مسائل نوشته و نانوشته‌ای که در سینما به ارث برده، همچون دوره‌های گذشته، تعدادی فیلم اکران‌نشده و بلاتکلیف روی دستش باقی مانده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مدیران آمده‌اند و رفته‌اند و برای حل مشکل این فیلم‌ها وعده داده و چاره‌اندیشی کرده‌اند و دست آخر هم بی‌آنکه توانسته یا خواسته باشند کاری کنند، رفته‌اند و عمر بلاتکلیفی این فیلم‌ها را امتداد بخشیده‌اند. با همه این اینها، دیروز خبر رسید که بخت «روشن» ساخته روح‌الله حجازی با بازی رضا عطاران ـ که مدت‌ها بود خبرهای غیررسمی و تأییدنشده‌ای از توقیفش به گوش می‌رسید ـ باز شده و این فیلم روی پرده خواهد رفت. جز این فیلم، فیلم‌های دیگری هم هستند که منتظرند بالاخره کسی برای حل مشکل‌شان آستین بالا بزند و حرف آخر را درباره وضعیت آنها بیان کند.
بلاتکلیفی بیپایاناز فیلم‌های سالیان دورتر، «صدسال به این سال‌ها» (۱۳۸۶)، «گزارش یک جشن» (۱۳۸۹)، «خیابان‌های آرام» (۱۳۸۹)، «خرس» (۱۳۹۰) و «ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا» (۱۳۹۵) سال‌هاست که منتظرند تعیین‌تکلیف شوند و فرجام‌شان رقم بخورد، ولی به‌نظر نمی‌رسد اراده‌ای جدی برای حل مشکل این فیلم‌ها وجود داشته باشد. در دوره‌های مدیریتی پیشین، محتوای این فیلم‌ها حساسیت‌برانگیز توصیف شده بود و صدور پروانه اکران برای آنها می‌توانست به پایان دوره مدیریت مدیری بینجامد که چنین مجوزی صادر کرده است.
این فیلم‌ها در طول سال‌ها به سرجهازی هر مدیری که سکان سازمان سینمایی را در دست گرفته بدل شده‌اند و همواره یکی از سؤالاتی که از رؤسای سازمان سینمایی در روزهای شروع کارشان پرسیده می‌شود، طرح و برنامه آنها برای برخورد با این فیلم‌هاست. مدیران نیز همواره برای حل مشکل این فیلم‌ها حرف‌هایی می‌زنند و قول می‌دهند و باز همه‌چیز مشمول مرور زمان می‌شود تا اینکه خبری از فیلم جدیدِ به‌محاق‌رفته‌ای باعث نبش قبر اخبار مربوط به این ۵فیلم شود.
در دوره جدید سازمان سینمایی هم این ۵فیلم همچنان منتظرند ببینند چه برخوردی با آنها می‌شود. واقعیت این است که در دوره افت تماشاگران سینما، اکران‌شدن یا نشدن این فیلم‌ها دیگر اصلا اهمیتی ندارد. این فیلم‌ها باید در زمان خودشان به نمایش درمی‌آمدند و حالا دیگر حرف‌شان و رویکردشان به مسائل مختلف، قدیمی و بلاموضوع شده است. شاید صادرنشدن مجوز اکران برای این فیلم‌ها به شکل سنتی درآمده که هنوز هیچ مدیری جسارت این سنت‌شکنی را در خود ندیده است.
«روشن» اکران می‌شود«قاتل و وحشی» (۱۳۹۸)، «شیشلیک» (۱۳۹۹) و «برادران لیلا» (۱۴۰۱) ازجمله جدیدترین فیلم‌هایی هستند که در این ۳، ۲ سال اخیر به فهرست فیلم‌های بلاتکلیف اضافه شده‌اند. هرکدام هم مشکل خاص خود را دارند. در «قاتل و وحشی»، لیلا حاتمی سرش را از ته تراشیده و گوش‌هایش در فیلم بیرون است. «شیشلیک» همان مشکل محتوای حساسیت‌برانگیز را دارد؛ آن‌هم از فیلمسازی که توقع حساسیت‌زایی از او نمی‌رود و پیش از این فیلم، در بین تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران اصلی سینما ارج و قربی داشت و حالا نسبت به او نوعی بی‌اعتمادی ایجاد شده است. «برادران لیلا» هم که بی‌مجوز و بدون اصلاحات مورد نظر سازمان سینمایی در جشنواره کن شرکت کرده و اکرانش در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.
«روشن» ساخته روح‌الله حجازی هم که در سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای عطاران به ارمغان آورد، بعد از نمایش در جشنواره نتوانسته بود مجوز اکران بگیرد و حرف و حدیث‌هایی درباره به محاق رفتن آن به گوش می‌رسید، اما سرانجام مشکل این فیلم اجتماعی حل شده و گویا به‌زودی به نمایش درمی‌آید. تا زمانی که «روشن» اکران نشود، نمی‌شود گفت این فیلم نسبت به نسخه جشنواره‌اش چه تغییراتی کرده است، اما احتمالا آنچه باعث شده که دست‌اندرکاران این فیلم بعد از مدت‌ها به اصلاحات خواسته‌شده تن بدهند، موفقیت فیلم «انفرادی» با بازی عطاران در گیشه است.
«انفرادی» پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران است و احتمالا دست‌اندرکاران «روشن» روی حضور عطاران برای موفقیت فیلمشان در گیشه حساب کرده‌اند. در خلاصه داستان این فیلم آمده: «روشن، مرد میانسال عشق بازیگری، نمی‌تواند خانه ثبت‌نامی‌اش را بگیرد و در آستانه فروپاشی همه‌چیز، تصمیم می‌گیرد نقشش را بازی کند.» علاوه بر عطاران، سیامک انصاری و سارا بهرامی در این فیلم حضور دارند. مرتضی نجفی هم برای این فیلم برنده جایزه بهترین فیلمبرداری از سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر شده بود.
حالا باید منتظر ماند و دید مشکل فیلم‌هایی همچون «سه کام حبس»، «زنبورکارگر»، «رگ‌های آبی» و چند فیلم دیگر هم که به آنها اشاره شد، حل خواهد شد یا نه. آیا مسئولان سازمان سینمایی یکی از مشکلات این سازمان را که از چند دوره پیش به آنها به ارث رسیده است، حل خواهند کرد یا رویه سالیان گذشته در برخورد منفعلانه با این فیلم‌ها را ادامه می‌دهند.
کد خبر 706836 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها کارگردانان سینمای ایران فيلم سينمايى بازیگران سینما و تلویزیون ایران فیلم و سریال ایرانی رضا عطاران سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: کارگردانان سینمای ایران فيلم سينمايى بازیگران سینما و تلویزیون ایران فیلم و سریال ایرانی رضا عطاران سینمای ایران سازمان سینمایی مشکل این فیلم برای حل مشکل فیلم ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۴۳۹۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ معلم از ۵ دهه ؛ از پرویز فنی‌زاده تا رضا عطاران
به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، در دهه پنجاه مهم‌ترین شمایل معلم پرویز فنی‌زاده در «رگبار» بود و در اواخر این دهه فرامرز قریبیان در «جنگ اطهر» نقش معلم انقلابی را ایفا کرد. شاید بتوان گفت تنها در دهه شصت تعداد قابل توجهی کاراکتر معلم به فیلم‌های ایرانی راه پیدا کردند؛ از خسرو شکیبایی در فیلم «رابطه» تا هما روستا در فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» و علی نصیریان در «جاده‌های سرد» و مجید مجیدی در فیلم «شنا در زمستان»، چند نمونه از پرداختن سینمای دهه شصت به شخصیت‌های معلمند. از دهه هفتاد از تعداد فیلم‌هایی که معلم‌ها در آنان نقش محوری ایفا می‌کردند، کاسته شد. آنچه پیش رو دارید مروری است بر ۵معلم به‌یادماندنی سینمای ایران در طول ۵دهه.
دهه پنجاه؛ آقای حکمتی (پرویز فنی‌زاده در فیلم «رگبار»)
به‌یادماندنی‌ترین تصویر معلم در سینمای قبل از انقلاب که معمولا عنایتی به حرفه معلمی نشان نمی‌داد. در فیلم «رگبار» آقای حکمتی معلمی است که به محله‌ای در جنوب شهر آمده است. مدرسه مهم‌ترین و محوری‌ترین لوکیشن فیلم «رگبار» است و فیلمساز تصویری دقیق و پرجزئیات از فضای آموزشی مدارس در ابتدای دهه پنجاه ارائه می‌دهد. اداره‌کردن کلاسی شلوغ با پسربچه‌هایی شیطان مهم‌ترین مشکل آقای حکمتی در نیمه اول فیلم است. فیلم با علاقه‌مندی آقای حکمتی به عاطفه، خواهر یکی از دانش‌آموزان، وارد فضایی عاطفی می‌شود و درنهایت هم با انتقال از مدرسه و ترک محله به پایان می‌رسد. معمولا به انبوه تمثیل‌ها و استعاره‌ها در فیلم «رگبار» اشاره می‌شود و آنچه کمتر به آن توجه شده، تصویر ملموس معلمی است که نمی‌خواهد تن به آنچه هست بدهد. آقای حکمتی یکی از ملموس‌ترین غریبه‌هایی است که نویسنده و کارگردان «رگبار» در طول دوران فعالیت هنری‌اش آفریده است.
علی ناصری، معلم زیست‌شناسی در فیلم «دبیرستان» (۱۳۶۶) با ایفای نقش بیژن امکانیان، در دهه‌ای که تعداد زیادی از شخصیت‌های سینمای ایران معلم بودند، به چند دلیل شاخص و به‌یادماندنی است؛ معلمی که خود سابقه اعتیاد داشته و مثل بیشتر معلم‌های سینمای ایران در دهه شصت آرمانگراست و می‌کوشد شاگردانش را از دام اعتیاد بیرون بکشد. فیلم به‌عنوان ملودرامی تلخ، یکی از موفق‌ترین آثار سینمای ایران در دهه شصت است که سال۶۶ سینماروهای زیادی را در شهرستان‌ها جذب سینما کرد. شخصیت سمپاتیک معلم و نحوه برخورد و تعاملش با شاگردان و چهره بیژن امکانیان به‌عنوان یکی از بازیگران مهم دهه شصت، تصویری از «دبیرستان» برای سینماروهای دهه شصت ساخت که دوست‌داشتنی و تأثیرگذار بود.
رامین پرچمی در فیلم «ضیافت» تنها کسی از رفقای دبیرستانی است که از محله‌اش نمی‌رود و نخستین نفری هم هست که به کافه ماطاووس می‌آید تا به عهدی که سال‌ها پیش با رفقا بسته‌اند وفادار باشد. بین شخصیت‌های فیلم «ضیافت»، رامین پرچمی معلم است؛ معلمی که سطح زندگی‌اش از همه رفقا پایین‌تر است و ازدواج نکرده و راز علاقه‌اش به منیر خواهر عبد(پارسا پیروزفر) را هم مکتوم نگاه داشته است. در فیلمی که فرصت کافی برای پرداختن به همه حاضران در کافه ماطاووس ندارد و از نیمه دوم بیشتر بر علی یزدانی (فریبرز عرب‌نیا) و رامین (بهزاد خداویسی) متمرکز است، شخصیت رامین پرچمی به‌عنوان معلمی شریف بیشتر در یادها می‌ماند؛ معلمی که پاسدار رفاقت است و گذشته را فراموش نکرده است.
تصویری طنز آمیز از معلم در فیلمی کمدی که پرفروش و پرتماشاگر از کار درآمد. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» تصویری از معلم در سینمای ایران به نمایش می گذارد که مسبوق به سابقه نبود.مدیر یک مدرسه دخترانه خصوصی با ورود آقایان به مدرسه خود شدیداً مخالف است، اما وقتی دبیر شیمی دانش آموزان المپیادی به علت زایمان، شش ماه مرخصی می‌گیرد، مجبور می‌شود تا یک دبیر جایگزین به دبیرستان بیاورد؛ ولی تلاش وی برای یافتن دبیر المپیاد زن در میانه سال تحصیلی بی‌فایده است و وی مجبور است یک مرد را به عنوان تنها گزینه بپذیرد تا از رقابت المپیاد جا نماند اما ورود این آقای معلم مجرد و بی‌دست‌وپا، و شیطنت دختران دانش‌آموز، و تجرد خانم مدیر جدی و بداخلاق که تا به حال خواستگاری نداشته، باعث ایجاد اتفاقات بسیار خنده داری می‌شود. دختران دانش‌آموز دست به یکی کرده و با کمک پدر یکی از دانش آموزان، اردویی را تدارک می‌بینند تا این دو مجرد میانسال را در روبه‌روی یکدیگر قرار دهند. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» یکی از بامزه ترین شخصیت های معلم سینمای ایران را ساخته است.
منبع: همشهری آنلاین
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت